Na een paar bijzonder saaie dagen in het zuiden van Chili kon ik me dan toch eindelijk gaan inschepen op de ´Navimag´ een boot die in 3 dagen vanuit het zuiden van Chili een heel stuk omhoog zou varen. Deze boot is een omgebouwde vrachtboot, die èn passagiers, èn vracht/vee mee neemt. Het tripje was een vrij prijzige gebeurtenis, dus ik had de goedkoopste cabin geboekt (met 16 man/vrouw op een kamer, een laag dek, en dicht bij de koeien), en voor dit riante onderkomenmoest ik alsnog $300 ophoesten. Maar wat bleek nou? Het was absoluut niet uitverkocht en alle ´toeristen´ werden in een duurdere cabin gezet, zonder bijbetalen. Dus eindigde ik in mn eentje in een 4-persoonskamer, die $750 p.p was! Niet verkeerd!

Het weer viel een beetje tegen (regen, troosteloos en saggerijnig koud). Maar het gezelschap was goed, elke avond kwamen de flessen wijn op tafel, en werden er spelletjes gespeeld en lekker gekletst. Het varen op zich was vrij relaxed, tussen de bergen door, die helaas geen ijsbergen waren zoals iedereen stiekem gehoopt had. De een-na-laatste dag voeren we om 12 uur ´s middags de oceaan op. Nou dat was te merken! Met moeite de lunch opgegeten (die schoof over tafel) en mn bedje maar opgezocht, ik kon echt niet in evenwicht blijven!Gordijnen dicht zodat ik de oceaan niet kon zien langsklotsen, muziekje op, en 6 uur lang proberen te negeren dat ik in leven was. Een ieder die met mij weleens een pretpark heeft bezocht met schommelende attracties (Astridsia en Chris) weten hoeveel lol ik heb gehad, ahum.. Bij elke grote golf hoorde je overal deuren dichtslaan en dingen vallen. Op het hoogte+dieptepunt is het halve interieur van deeetzaal door de boot gegaan! De laatste avond hebben we met een groepje van 4 heerlijk zitten borrelen. De bar wilde maar niet open gaan, maar gelukkig had ik van te voren inkopen gedaan en konden we gewoon een flesje wijn open trekken. Om het wat gezelliger te maken m´n boerenzakdoek als kleedje op tafel (toppertje Riet!), en daar stalde ik nog even alle left over snacks op uit, (voor alle Da2ers: ff een gezellig bledje!). Een gezellige avond met veels te veel wijn en veels te veel lol!

Na de boot overleeft te hebben ben ik´even´Argentinie binnen gehopt om Bariloche te bezoeken. Erg leuk, maar na 2 dagen weer de grens over naar Pucon in Chili. En hier is het gaaf mensen! Een mekka voorde outdoor liefhebber hoor! Vulkanen, bergen, sneeuw, zonnetje, stil, relaxed, idyllisch, helemaal top! De eerste dag een fietsjegehuurd en een klein tochtje gemaakt, dacht ik, werd toch weer 40 km heuvel op en af! Tussendoor op allerlei mooie plekjes gestopt en gelunched. Gisteren de trip-der-trippen-so-far gemaakt! Om 5 uur ´s ochtends verzamelen voor een wandeltocht naar de top van een vulkaan! We begonnen in het donker en omdat je de sterren erg goed kon zien wisten we al dat dit een prachtig heldere dag ging worden! Het heeft uiteindelijk 5,5 uur geduurt voordat we boven op stonden. Wat een gave wandeling zeg! Iedereen had kleren en spullen van de tour-operator gekregen en ´n complete rugzak met toebehoren. Na een uurtje lopen werd de sneeuw erg hard en moesten we de crampons (door mij stug tampons genoemd) onderbinden, pikhouweel in de hand om in het ijs te slaan als je onderuit gaat zodat je niet van de berg schuift, helm op en stappen maar! Wat een verschil met die crampons (stijg-ijzers), je loopt zo die berg op joh! De tocht was eigenlijk best saai, je loopt in ganzepas in een witte omgeving alleen maar zigzag omhoog. Beetje hersenloos. Maar als je dan weer stil stond en om je heen kon kijken was het zo mooi! Bij tijd en wijle was de vulkaan echt stijl en moest je je echt wel concentreren met je noodrem-bijl in de aanslag! Eenmaal bovenop de top was iedereen uitgelaten, totdat we de eerste teug vulkanische-rotte-eieren-lucht inademden! Ranzig! Fotootjes gemaakt van de krater waaruit de dampen opstegen, je hoorde ´m ook van binnen gewoon rommelen! (Laatste eruptie was in ´73 geloof ik.) Na een half uurtje op de top was het tijd voor de afdaling. Maar ja... Zo stijl... Dat werd wel even zweten, dachten we. Maar wat bleek nou? Onderin onze rugzak zat nog een stugge lap die we a-la tena om ons heen moesten binden en vervolgens, huppetee, glijen maar! Hard dat het ging! Een stuk wat je in een uur omhoog liep, gleden we in 3 minuten naar beneden! Super-cool! Na de eerste keer voorzichtig aan gedaan te hebben, werden we in alle glij-partijen die volgden steeds makkelijker, benen omhoog en crossen maar! Na een uur werd het te vlak om te glijden en moest er weer gewoon gelopen worden.Toen we bij de auto waren bleek datwat we in 4,5 uur gestegen hadden, we in 1 uur naar beneden gegleden hadden... Het was echt een super trip. Zeker toen ikvanochtend de gordijnen open trok en zag dat het vandaag bewolkt is..!

Verdere plannen: strakjes naar de hot spring (waar vulkanen zijn, zijn warm waterbronnen!), vanavond in de bus naar Santiago waar we morgen independence-day gaan vieren en zondag (yesyesyes) naar Paaseiland!!!